Muzička parodija, koja ima i žanrovsku odrednicu ‘comedy rock’, kao poseban muzički izraz datira još iz 1950-ih godina i ima dosta brojnu stalnu publiku.
Njene začetke u ovim krajevima vezujemo za sastav Rokeri s Moravu, formiran 1977. godine, čija je popularnost u cijeloj zemlji bila enormna, jer njihova parodija, zapravo, nije izlazila iz domena duhovite zabave prijemčive za masu.
No, parodiju, sa puno većim ambicijama i zahtjevnijom formom satire, kao oblika komedije koji je najteže ostvariti, donosi Rambo Amadeus, rock muzičar sa jazz štihom, čiji prvi albumi su bili ‘bodljikavi kaktusi’, koji nisu samo ismijavali društvene pojave, već su ih uspješno razlagali i gradili na njima novu umjetničku formu.
U svijetu je puno muzičkih satiričara i najuspješnijim se smatra “Weird Al” Yankovic, američki muzičar – jugoslavenskih korijena (!).
Već prvi njegov singl iz 1979., “My Bologna” (parodija hita ”My Sharona” grupe The Knack), izbacuje ga u orbitu i sa oko 150 brojeva svih stilova, od hip hopa do rocka, postao je najslavniji muzički satiričar, osvojivši čak pet Grammy trofeja.
Zanimljivo je da je svjetska internetska stranica koja se bavi najraznovrsnijim rangiranjem uspješnijih pojava u muzici, Ranker.com, u listu ”The Best Parody Music Bands/Artists” uvrstila i jedan ovdašnji sastav, zagrebačke Vatrogasce, koji su od osnutka 1991. godine izdali 13 studijskih albuma s nizom hitova kao ”E, pa šta”, “Vatrogasac Mirko”, ”Ja volim vatat muve”, ”Ženićute”, parodirajući Azru, Riblju čorbu i koga god su stigli.
Zanimljivo je da su na bosanskoj sceni iz radijske satire rođena dva muzička kolektiva u 1980-ima, Zabranjeno pušenje i Elvis J. Kurtović, te u ovim godinama Helem Nejse, ali oni parodiju nisu prenijeli u svoje pjesme.
U tom smislu, onda, prvi naš autentični muzički satiričar je Bojan Mikulić Mikula, Banjalučanin sa trenutnom beogradskom adresom. Njegov krug vjernih fanova iz dana u dan se širi, jer u Mikulinim vrlo duhovitim tekstovima otkrivamo vrhunsku satiru koja se duboko zabada u sve naše specifične društvene apsurde, dušu dale za svakog satiričara.
Sve njegove poznate pjesme, ‘‘Tehnološki hendikepiran”, ”Ako Boga znate”, ”Da ja teb’ kažem”, ”Kaš se žent”, autorski su Mikulini i tekstovi i melodije, a u zadnje vrijeme odlučio se parodirati i neke svjetske hitove. Prvi je bio ”Emily” (muzika hita ”Emma” grupe Hot Chocolate”), a ovih dana sve one koji ne znaju njegov koncertni repertoar obradovao je napokon snimljenim spotom ”Motel Šešlije”, parodijom slavnog broja Eaglesa ”Hotel California”.
U 4 minuta Mikula je opet efektno i crnohumorno ušao u sivu zonu Balkana, u kojoj ‘to be or not to be’ ima vrlo specifično značenje.
