Johann Sebastian Bach. Njemački barokni kompozitor i generalno jedan od najvećih svih vremena. Rođen je prije 333 godine, 31. 3. po starom kalendaru ili 21. 3. po današnjem.
Samo da bi zabavnije bilo, poigrajmo se tvrdnjom numerologije da je trojka broj koji označava plodnost, širenje i ekspanziju, a ljudima daje ambicioznost, pokretljivost, kreativnost. Prema tome, ova 333. godina od Bachovog rođenja nosi neizmjerno puno naslijeđa plodnosti i kreativnost velikog kompozitora.
Njegova ‘Toccata i Fugue u D molu’ jedno je od posebno popularnih djela, koje u repertoaru imaju i mnogi classical crossovers izvođači, kao Vanessa Mae ili 2 Cellos, uz brojne rock rock interpretacije.
Kada je Chuck Berry 1956- snimio “Roll Over Beethoven”, započela je era ljubavi između rocka i klasike, koju su, na svoje načine, njegovali The Beatles, The Moody Blues, King Crimson, Deep Purple, ELP, Yes, Pete Townshend, Frank Zappa i nebrojene druge planetarne pop zvijezde, sve do današnjih vremena i novih generacija, poput Metallice.
Konkretno Bachovim djelom inspiriran, britanski progresivni sympho-rock sastav Procol Harum snimio je 1967. godine svoj najčuveniji broj ”A Whiter Shade of Pale” (po mnogima pod utjecajem drugog stavka ‘Svite br. 3’). Njihov live album Procol Harum Live: In Concert with the Edmonton Symphony Orchestra iz 1972. (usput, kao najbolje prodavani u karijeri benda), nije bio prvi takav projekt (Deep Purple su, recimo, 1969. imali Concerto for Group and Orchestra), ali je bio veliki poticaj za niz takvih koncerata i albuma, kao i za posebno poglavlje – nastanak rock opera.
Zanimljivost: u novom mileniju, od 2006. godine, specifično njegovanje Bachovog naslijeđa započela je američka muzička škola za učenike svih generacije ”Bach To Rock”, koja se razvila kao franšiza, izabrana među deset najboljih takvih projekata.
Naslovna fotografija je plakat ove škole.
